We zijn wel al zo een 4 dagen in Nieuw Zeeland maar toch nog even terugkijken naar onze laatste dagen Australie.
Sydney is een stad met een prachtige ligging aan het water. Het operahuis en de brug zorgen voor een toch wel bijzondere skyline. Ook hier is het drukker geworden en anders dan 10 jaar geleden. We logeren in Coogee beach, een half uurtje met de bus naar het centrum. De rit is voor Jarre en Jisse elke keer een feest. De eerste dag lopen we rond aan quai harbour, picknicken aan het operahuis en slenteren rond aan the rocks (een wijk waar veel waarhuizen staan en waar de eerste gevangenen toekwamen). We eten opgewarmde restjes in de hotelkamer.
De volgende dag gaan we 's morgens naar de queen victoria building, een statig shoppingcentre van de vorige eeuwwisseling, de klokken die er hangen zijn een echte attractie voor de kinderen. In de namiddag nemen we dan de ferry naar de taronga zoo, een must voor zij die sydney aandoen. De dieren en ook wij hebben een prachtig zicht op de skyline van sydney. Na aankomst met de boot is er ook nog een kabelbaan die je over de olifanten tot aan de ingang brengt, echt feest voor de kinderen. We zien er alle dieren die je ook bij ons in de dierentuin ziet alleen zijn er wat meer van de australische soort. Een vogelshow met zicht op sydney en muziek van Eels is mooi. Moe maar tevreden dobberen we in de kabelbaan en met de boot terug naar de overkant. Nika en de kinderen stappen er op de bus en Yvan gaat nog wat wandelen in de stad.
Dag 3 gaat Nika alleen op stap en gaat Yvan met Jarre en Jisse naar the powerhouse, een museum waar je op heel veel knopjes mag duwen en daarna ook nog als een echte bob de bouwer een huis kan bouwen en er is ook een trein en er is ook een kraan en je moet het dak ook maken. Het is duidelijk, Jarre en Jisse hebben genoten. Daarna trekken ze naar de speeltuin op darling harbour en doen een terrasje. Nika loopt rond om een 2dehandswinkel te vinden om evt onze tent te verkopen, slentert verder rond in de stad, doet een terrasje en gaat naar de kapper. De kapster is Iers en met 2 vriendinnen al bijna een jaar aan het reizen. Het was heel gemakkelijk voor haar om werk te vinden. Zij trekken binnenkort ook verder naar Nieuw Zeeland. Plezant om bij de kapper een reisbabbel te kunnen doen.
Zondag blijft Nika met de kinderen in Coogee Beach. Ze gaan naar de speeltuin met wiebelboot en waterspelletjes. Op het strand genieten de kinderen van het ploeteren en scheppen. Nika geniet van de zon. Yvan gaat ondertussen 2 musea bezoeken.
Voor we het goed en wel beseffen zitten onze 2 maanden Australie erop. Het was mooi, het was goed en we hebben vooral veel genoten van het land, de natuur en vooral van elkaar.
Australie, een land met heel veel tegenstellingen. Zo zijn er de vele parkjes, speeltuinen, aangelegde lagunes, de gratis barbeques, echt gericht op het sociale leven. Aan de andere kant is het een hele opgave om goed en wel een straat over te steken. Ze moeten wel stoppen aan een zebrapad maar als er geen zijn dan sta je daar met 2 kinderen aan de hand. Ze zullen echt niet stoppen met hun grote bakken (alleen in sydney gebeurde dit wel). Ook bij het bekijken van het nieuws, lezen van de krant merken we nog veel verschillen met ons belgenland. Vooral na het bekijken van een documentaire over kinderen met een zware mentale handicap weten we even niet meer waar we het hebben. Is dit een westers land. Het verhaal van de ouders die hun kind met op dat moment een matige mentale handicap in het ziekenhuis moeten achterlaten omdat ze niet meer weten wat doen is schrijnend en ze zijn niet alleen. Hun dochter heeft een degeneratieve hersenziekte en heeft een levensprognose van 12 jaar. De wet in New South Wales stelt dat alle kinderen in hun thuisomgeving moeten opgroeien tot ze 12 zijn. Daarna kunnen ze hulp krijgen. Dit meisje werd zeer labiel, had veel stemmingswisselingen en werd s' nachts onhandelbaar. Door haar achter te laten werd er verwaarlozing geconstateerd en werd ze onder de hoede van de staat geplaatst. De ouders kregen eerst wekelijks bezoekrecht en mochten haar nu al meenemen in het weekend. Tijdens die weekends bleek dat ze zeer zwaar gedrogeerd werd. De ouders filmden haar en mede door de documentaire kreeg ze nu een aangepaste dosis. Het achterlaten in ziekenhuizen gebeurt nog steeds. Ook het verhaal dat we in een tijdschrift lezen over een gezin met een jongen die cerebral palsy heeft en naar Engeland verhuist (het werk van de vader gaf hen die mogelijkheid)om de juiste begeleiding te vinden, lijkt raar in een anders zo op het gezinsleven gerichte samenleving. Zo merken we dat ook op andere sociale onderwerpen nog "anders" gedacht wordt dan bij ons. Soms lijkt het dat de muziek op de radio, muziek van de jaren 70 en 80, een reflectie is op de tijdsgeest die er nu nog in Australie leeft. Natuurlijk is dit maar een aspect van een anders prachtig land. Zo zijn er veel meer voorzieningen voor mensen met een fysieke handicap, zien we dat oudere mensen veel meer mogelijkheden hebben en krijgen. We merken ook dat er heel veel hoop gesteld is op de nieuwe labour regering om in heel veel dingen (onderwijs ea) verandering te brengen.
Bonnie hills, blue mountains en sydney
Een lange trek van Fraser island naar Bonnie Hills maar willen we op tijd in sydney geraken en er genoeg dagen genieten van wat de stad te bieden heeft, dan moet dat wel. We doen een slaapstop in Byron Bay, ooit een hippiestadje maar nu een duur new age-achtig stadje. Nika 'werkt' (zo noemen de kinderen het) aan de computer en Yvan, Jarre en Jisse gaan naar het meest oostelijke punt van Australie. Ze zien er dolfijnen en een reuzeschildpad.
En dan Bonnie hills, zo weer 1 van die plekjes waar we langer willen blijven. We zetten onze tent op in het donker en de kou maar het zicht (jawel de sterren geven genoeg licht) is spectaculair. Nu nog een restaurantje zoeken. Dat vinden we een dorpje verder, the village kitchen. We eten er fish (vers uit de zee en overheerlijk) en chips (lekkere want zelfs Jisse eet veel) met een slaatje voor zo een 18 euro, drank inbegrepen. Gekleed in verschillende lagen ondergoed, tshirts, pyamas, pulls kruipen we in de slaapzakken. Het blijft koud maar de ochtendzon in de tent en het zicht vanuit de tent op de zonsopgang is heel mooi. Het warmt snel op. We doen de was, spelen op het strand, rijden naar port macquerie (waar we naar het shoppingcenter gaan, het regent en zo worden we niet nat),doen niet zoveel.... De volgende dag na weer een koude nacht besluiten we om niet meer te kamperen. Het is nu echt wel te koud. Gelukkig hebben ze op de camping een cabin vrij en we mogen er onmiddellijk in. Cabin,.... een echt minihuisje met 2 slaapkamers en die van de kinderen is groot genoeg om er te spelen en om voor heel even (2 nachten) hun eigen domeintje te hebben. Ze genieten..... en wij ook want er staan 2 grote zetels in de living (jawel die is er ook) en we genieten van het huisje spelen. Het is gek hoe je na bijna 2 maanden rondreizen (en de mooiste dingen zien) zo kan genieten van heel alledaagse dingen als de kook, de was en de plas, het liggen in een zetel, het eten aan een mooi gedekte tafel,.....Na de verhuis van de kampeerplek naar het huis gaan we naar Lake Cathie. Wij lezen de humo van 2 maand geleden (het kwam er gewoon nog niet van), de kinderen ploeteren er in de plassen van het binnenmeer dat er door de oceaan gevormd wordt en dat voor nog meer plezier zorgt als het water opkomt. Onze laatste dag rijden we eerst naar een lookout en wow wat een zicht. Het is een heel heldere dag en we kunnen zo een 100 km ver zien. De wandeling door het regenwoud zorgt weer voor heel wat fantasiemomenten. Het is zo plezant om met de kinderen door deze mooie plekken te wandelen en met hen mee te gaan in hun fantasiewereld. Terug naar Lake Cathie om er van het nietsdoen te genieten. Na 4 nachten besluiten we dat wilden we verhuizen dit een goede plek zou zijn. Zo een 4 uur van Sydney, een prachtige kust, veel parken in het binnenland,..... Maar neen Australie is toch echt wel wat ver (en ook wel te verschillend) van ons klein belgiekske.
Na zo een 6 uur rijden komen we de volgende dag aan in Katoomba. BRRRRRRRRRRR is zowat het enige dat we kunnen zeggen als we uit de auto stappen. Het is hier zooooooooo koud (later zien we het weerbericht, het was die dag min 3 en max 8 graden). We kijken er naar een kamer in YHA maar waarom dit een favoriet is van de lonely planet begrijpen we niet. Toch maar verder zoeken naar dat infokantoortje dat NIka nog kent van 10 jaar geleden. We vinden het niet. Dan naar het infokantoor (dachten we) van het nationaal park. Het is een klein shppingcenter met cafeetjes, souvenirwinkeltjes en een muur met folders. Yvan vraagt aan de man van de mooie steentjes waar we een echt kantoor vinden. Hij stuurt ons naar een cafeetje en "vraag naar Carrie". Zij rijdt met ons naar haar boekingskantoortje en wat blijkt..... Het is dat van 10 jaar geleden en er is nog plek in een townhouse in hetzelfde rijtje waar Nika toen ook verbleef. Voor minder geld dan in de jeugherberg hebben we een 2 slaapkamer appartement met eigen wasmachine en droger...ipv 2 stapelbedden in een kleine kamer. We slapen maar oh zoveel te kort want rond 5 uur vinden de kinderen dat ze genoeg geslapen hebben. We trekken dan maar vroeg naar de 3 zusters, doen er een paar korte wandelingen. Het voelt raar om in winterkledij rond te lopen na 7 weken zomer. In de namiddag rijden we van de ene lookout naar de andere en algauw ligt Jisse in slaap. Jarre blijft vechten tegen de moeheid. Een speeltuin met zicht zorgt voor plezier.
Dag 2 rijden we naar Govetts leap en jawel we hebben zicht op de leap (schots voor waterval). We wandelen er langs de klifwand naartoe en worden met zoveel mooie zichten beloond. It is truly breathtaking (letterlijk en figuurlijk)!!!!!! De kinderen huppelen als berggeiten maar op de terugweg binden we Jisse op Yvan's rug met de sling, (hoe heet dat weer in het nederlands). Moe maar oh zo content genieten we van onze boterhammekes met zicht op.... Dan met de auto nog een paar lookouts doen en deze keer is het Nika die slaapt als de kinderen bij een oude poort in het bos spelen.
Naar sydney is maar anderhalf uur rijden en we verrassen de kinderen met een lunchstop in de ikea. Hoe blij ons gastjes zijn met de ikea die ook in Brussel is. Logies vinden in de buurt van sydney is niet zo gemakkellijk. Zeker niet als we naar het visitorcentre met boekingskantoor in de luchthaven rijden om er voor een gesloten balie te staan. Niemand weet van iets. It was open mondaymorning and they decided to move in the evening. Toch wel raar en dat in een stad als sydney. Oh wel .... we rijden wel even rond. We vinden een prachtig gelegen hotel met een heel mooie kamer naast het strand in Coogee Beach. Hier zijn ze heel vriendelijk en krijgen we veel info.
Onze eerste dag sydney zit erop en het was plezant maar meer daarover later. Nu naar bed en morgen naar de zoo met de boot!!!!!!!
Groeten
En dan Bonnie hills, zo weer 1 van die plekjes waar we langer willen blijven. We zetten onze tent op in het donker en de kou maar het zicht (jawel de sterren geven genoeg licht) is spectaculair. Nu nog een restaurantje zoeken. Dat vinden we een dorpje verder, the village kitchen. We eten er fish (vers uit de zee en overheerlijk) en chips (lekkere want zelfs Jisse eet veel) met een slaatje voor zo een 18 euro, drank inbegrepen. Gekleed in verschillende lagen ondergoed, tshirts, pyamas, pulls kruipen we in de slaapzakken. Het blijft koud maar de ochtendzon in de tent en het zicht vanuit de tent op de zonsopgang is heel mooi. Het warmt snel op. We doen de was, spelen op het strand, rijden naar port macquerie (waar we naar het shoppingcenter gaan, het regent en zo worden we niet nat),doen niet zoveel.... De volgende dag na weer een koude nacht besluiten we om niet meer te kamperen. Het is nu echt wel te koud. Gelukkig hebben ze op de camping een cabin vrij en we mogen er onmiddellijk in. Cabin,.... een echt minihuisje met 2 slaapkamers en die van de kinderen is groot genoeg om er te spelen en om voor heel even (2 nachten) hun eigen domeintje te hebben. Ze genieten..... en wij ook want er staan 2 grote zetels in de living (jawel die is er ook) en we genieten van het huisje spelen. Het is gek hoe je na bijna 2 maanden rondreizen (en de mooiste dingen zien) zo kan genieten van heel alledaagse dingen als de kook, de was en de plas, het liggen in een zetel, het eten aan een mooi gedekte tafel,.....Na de verhuis van de kampeerplek naar het huis gaan we naar Lake Cathie. Wij lezen de humo van 2 maand geleden (het kwam er gewoon nog niet van), de kinderen ploeteren er in de plassen van het binnenmeer dat er door de oceaan gevormd wordt en dat voor nog meer plezier zorgt als het water opkomt. Onze laatste dag rijden we eerst naar een lookout en wow wat een zicht. Het is een heel heldere dag en we kunnen zo een 100 km ver zien. De wandeling door het regenwoud zorgt weer voor heel wat fantasiemomenten. Het is zo plezant om met de kinderen door deze mooie plekken te wandelen en met hen mee te gaan in hun fantasiewereld. Terug naar Lake Cathie om er van het nietsdoen te genieten. Na 4 nachten besluiten we dat wilden we verhuizen dit een goede plek zou zijn. Zo een 4 uur van Sydney, een prachtige kust, veel parken in het binnenland,..... Maar neen Australie is toch echt wel wat ver (en ook wel te verschillend) van ons klein belgiekske.
Na zo een 6 uur rijden komen we de volgende dag aan in Katoomba. BRRRRRRRRRRR is zowat het enige dat we kunnen zeggen als we uit de auto stappen. Het is hier zooooooooo koud (later zien we het weerbericht, het was die dag min 3 en max 8 graden). We kijken er naar een kamer in YHA maar waarom dit een favoriet is van de lonely planet begrijpen we niet. Toch maar verder zoeken naar dat infokantoortje dat NIka nog kent van 10 jaar geleden. We vinden het niet. Dan naar het infokantoor (dachten we) van het nationaal park. Het is een klein shppingcenter met cafeetjes, souvenirwinkeltjes en een muur met folders. Yvan vraagt aan de man van de mooie steentjes waar we een echt kantoor vinden. Hij stuurt ons naar een cafeetje en "vraag naar Carrie". Zij rijdt met ons naar haar boekingskantoortje en wat blijkt..... Het is dat van 10 jaar geleden en er is nog plek in een townhouse in hetzelfde rijtje waar Nika toen ook verbleef. Voor minder geld dan in de jeugherberg hebben we een 2 slaapkamer appartement met eigen wasmachine en droger...ipv 2 stapelbedden in een kleine kamer. We slapen maar oh zoveel te kort want rond 5 uur vinden de kinderen dat ze genoeg geslapen hebben. We trekken dan maar vroeg naar de 3 zusters, doen er een paar korte wandelingen. Het voelt raar om in winterkledij rond te lopen na 7 weken zomer. In de namiddag rijden we van de ene lookout naar de andere en algauw ligt Jisse in slaap. Jarre blijft vechten tegen de moeheid. Een speeltuin met zicht zorgt voor plezier.
Dag 2 rijden we naar Govetts leap en jawel we hebben zicht op de leap (schots voor waterval). We wandelen er langs de klifwand naartoe en worden met zoveel mooie zichten beloond. It is truly breathtaking (letterlijk en figuurlijk)!!!!!! De kinderen huppelen als berggeiten maar op de terugweg binden we Jisse op Yvan's rug met de sling, (hoe heet dat weer in het nederlands). Moe maar oh zo content genieten we van onze boterhammekes met zicht op.... Dan met de auto nog een paar lookouts doen en deze keer is het Nika die slaapt als de kinderen bij een oude poort in het bos spelen.
Naar sydney is maar anderhalf uur rijden en we verrassen de kinderen met een lunchstop in de ikea. Hoe blij ons gastjes zijn met de ikea die ook in Brussel is. Logies vinden in de buurt van sydney is niet zo gemakkellijk. Zeker niet als we naar het visitorcentre met boekingskantoor in de luchthaven rijden om er voor een gesloten balie te staan. Niemand weet van iets. It was open mondaymorning and they decided to move in the evening. Toch wel raar en dat in een stad als sydney. Oh wel .... we rijden wel even rond. We vinden een prachtig gelegen hotel met een heel mooie kamer naast het strand in Coogee Beach. Hier zijn ze heel vriendelijk en krijgen we veel info.
Onze eerste dag sydney zit erop en het was plezant maar meer daarover later. Nu naar bed en morgen naar de zoo met de boot!!!!!!!
Groeten
mission beach, de whitsundays, cape hillsborough, fraser island
Genoten van de rust en het nietsdoen in mission beach. Jisse's verjaardag was 1 groot feest. Onze 1ste tropische regenbuien daveren op het dak van onze cabin. Jarre en Jisse slapen door en wij kijken naar de kracht van de natuur (gelukkig niet van uit de tent). Een regendag, perfect om de blog bij te werken en fotos op te laden. Yvan gaat met Jarre en Jisse wandelen. Een kleine 'kinderwandeling' die hen naar een nest van een cassuwary moet leiden. Bij het uitstappen worden ze verrast door 1 van die 'beruchte' vogels waar iedereen over praat, waar je overal 'pas op borden' van ziet maar die niemand ooit ziet omdat er nog maar zo een 1200 van rondlopen. De wandeling is tof en nadat ze het nest met eieren van steen vinden, keren ze terug naar de auto en jawel weeral snuffelt er een cassuwary rond. Op de parking is er een omheind plekje waar je in kan om bescherming te vinden tegen een evt agressieve cassowary (wie bekijkt wie).
Daarna naar het strand en zwemmen in de regen en opgewarmd worden door het warme zeewater. Genieten!
Na mission beach rijden we naar de whitsundays. We boeken een 3 eilanden dagtour bij Tina en slapen in het wanderers resort, een jaren 70 ding met roze gebouwen en een gele WC. De kinderen vinden het prachtig. Op hook island snorkelen we, Jarre is een echte!! Lunch op de boot en dan naar whitehaven beach op het grote whitsunday island. het is inderdaad een prachtig strand. Het zand is zo wit dat je zelfs met een zonnebril de ogen moet toeknijpen. Het is er druk (australische drukte;o), verschillende tourboten liggen aangemeerd maar we vinden toch een rustig plekje bij een palmboom. Het water is zalig, de visjes mooi, we spelen en ......genieten. Het laatste eiland is eigenlijk een bezoekje aan een resort, niet ons ding maar goed om een ijsje te eten en er is een speeltuin en een aangelegde koraal lagune met roggen, haaien en veelkleurige vissen.
s'Avonds wandelen we in het park van Airlie Beach en staan weer versteld van hoe mooi de parkjes hier zijn. Er is een reusachtige lagune om te zwemmen, verschillende speeltuintjes en dat met zicht op de eilanden.
Weer rijden, niet zo ver deze keer, naar een plek waar Nika 10 jaar geleden ook geweest is en waar ze nu terug naartoe wil. Het staat niet in de lonely planet (gelukkig) want het is een echt paradijs. Na 10 jaar is er niets veranderd. Cape hillsborough national park en het bijhorende resort(zo noemen ze zich toch) is voor ons de mooiste plek in Australie. We hebben al zoveel mooie plekken (de kustlijn van westaustrlaie, uluru, kata tjuta, het koraal, de eilanden,....)gezien maar hier klopt alles. De kinderen beginnen bij aankomst onmiddellijk te spelen, geen gezeur bij het opzetten van de tent,.... De 3 dagen dat we hier zijn, horen we ze amper. Ze spelen met andere kinderen, Annika en vooral Joshua, een echt speelkameraadje voor Jarre. De stranden met af en toe het bezoek van een kangoeroe, de achterliggende bergen, de vele vlinders, de lachende vogels, de belgische kalkoenen, de schildpadden die we vanuit turtle lookout zien zwemmen, wedge island waar je bij eb naar kan wandelen, de prachtige rotsen op het strand, het is hier verdomme echt schoon. Hopelijk blijft het zo en ziet het er binnen 10 jaar (ja hier komen we zeker terug) nog even schoon uit. Spijtig dat we verder moeten maar Sydney is nog ver en onderweg is er nog veel te zien.
Hervey bay, de toeganspoort naar fraser eiland, een groot zandeiland, is zeer toeristisch, de campiong waar we in het donker onze tent opslaan een groot contrast met ons vorige verblijf. De 1ste nacht worden we wakker gehouden door uitgaansverkeer en een ruziemakende madame. We wassen er, zetten fotos op de computer, spelen op het strand en zoeken dekking voor de regen. En we bezoeken frase eiland op een bus samen met 48 anderen. het gaat snel en het is vooral veel rijden, s'Ochtends wil het weer niet mee en worden we nat. Wanneer de chauffeur vertelt dat je ook een stuk kan vliegen, beslissen we zonder veel nadenken dat we dit zillen doen, iets minder lang hobbelen op de bus en fraser vanuit de lucht zal wel bijzonder zijn. Het is het zeker als we met ons 4en niet in het iets groter (en naar nika's egvoel, veiliger vliegtuig stappen) maar in het kleinste vliegtuigje moeten, de cockpit is kleiner dan een auto.......maar het is van bij het opstijgen tot aan het landen een ongelooflijke ervaring. Dit is dus echt vliegen, de wind, elke bocht en hoogteverschil voelen en dit met zicht op een prachtig eiland. Een volle regenboog bij een kleine lagune maakt het af. Jarre genoot, Jisse sliep bijna. Toen we 's avonds bij het slapengaan de dag overliepen, ons vliegavontuur beschreven en vertelden dat Yvan zo dicht bij de piloot zat dat hij de knopjes kon induwen, zat Jarre recht met glunderende ogen, mag dat, ja hij zou wel eens op die knopjes willen geduwd hebben,.........
We leggen nu grote afstanden af om toch genoeg tijd te hebben in de blue mountains en sydney. We passeerden Brisbane maar gingen er toch lunchen in de......tromgeroffel.....ikea. Voor Jarre die het soms wat moeilijk heeft met het vele reizen een echt hoogtepunt. 2 keer kwam hij zeggen dat het zo fijn was. Alles, zo ongeveer toch was er hetzelfde, geen gratis koffie met de familiekaart, maar wel ballekes (die iets anders smaakten), de lekkerste frietjes tot nu toe, gratis water (zou ook bij ons wel mogen), en veel speelplezier...We bleven er iets langer dan gepland maar het was tof. Jarre vroeg wanneer we terug naar ikea gingen. De idee dat we voor de volgende ikea meer dan een dag zouden moeten rijden vond hij raar. Maar we weten nu al dat we in sydney ook een bezoekje aan ikea zullen brengen.
Vandaag rijden we verder naar het zuiden, naar een plekje onder port macquerie.
Tot later,
PS In dit deel van australie kan je ook winkelen in de aldi en ook hier vinden we enkele vertrouwde producten terug. Nu alleen nog een goede bakker want na de french bakery in bunburry zijn we die niet meer tegen gekomen.
Daarna naar het strand en zwemmen in de regen en opgewarmd worden door het warme zeewater. Genieten!
Na mission beach rijden we naar de whitsundays. We boeken een 3 eilanden dagtour bij Tina en slapen in het wanderers resort, een jaren 70 ding met roze gebouwen en een gele WC. De kinderen vinden het prachtig. Op hook island snorkelen we, Jarre is een echte!! Lunch op de boot en dan naar whitehaven beach op het grote whitsunday island. het is inderdaad een prachtig strand. Het zand is zo wit dat je zelfs met een zonnebril de ogen moet toeknijpen. Het is er druk (australische drukte;o), verschillende tourboten liggen aangemeerd maar we vinden toch een rustig plekje bij een palmboom. Het water is zalig, de visjes mooi, we spelen en ......genieten. Het laatste eiland is eigenlijk een bezoekje aan een resort, niet ons ding maar goed om een ijsje te eten en er is een speeltuin en een aangelegde koraal lagune met roggen, haaien en veelkleurige vissen.
s'Avonds wandelen we in het park van Airlie Beach en staan weer versteld van hoe mooi de parkjes hier zijn. Er is een reusachtige lagune om te zwemmen, verschillende speeltuintjes en dat met zicht op de eilanden.
Weer rijden, niet zo ver deze keer, naar een plek waar Nika 10 jaar geleden ook geweest is en waar ze nu terug naartoe wil. Het staat niet in de lonely planet (gelukkig) want het is een echt paradijs. Na 10 jaar is er niets veranderd. Cape hillsborough national park en het bijhorende resort(zo noemen ze zich toch) is voor ons de mooiste plek in Australie. We hebben al zoveel mooie plekken (de kustlijn van westaustrlaie, uluru, kata tjuta, het koraal, de eilanden,....)gezien maar hier klopt alles. De kinderen beginnen bij aankomst onmiddellijk te spelen, geen gezeur bij het opzetten van de tent,.... De 3 dagen dat we hier zijn, horen we ze amper. Ze spelen met andere kinderen, Annika en vooral Joshua, een echt speelkameraadje voor Jarre. De stranden met af en toe het bezoek van een kangoeroe, de achterliggende bergen, de vele vlinders, de lachende vogels, de belgische kalkoenen, de schildpadden die we vanuit turtle lookout zien zwemmen, wedge island waar je bij eb naar kan wandelen, de prachtige rotsen op het strand, het is hier verdomme echt schoon. Hopelijk blijft het zo en ziet het er binnen 10 jaar (ja hier komen we zeker terug) nog even schoon uit. Spijtig dat we verder moeten maar Sydney is nog ver en onderweg is er nog veel te zien.
Hervey bay, de toeganspoort naar fraser eiland, een groot zandeiland, is zeer toeristisch, de campiong waar we in het donker onze tent opslaan een groot contrast met ons vorige verblijf. De 1ste nacht worden we wakker gehouden door uitgaansverkeer en een ruziemakende madame. We wassen er, zetten fotos op de computer, spelen op het strand en zoeken dekking voor de regen. En we bezoeken frase eiland op een bus samen met 48 anderen. het gaat snel en het is vooral veel rijden, s'Ochtends wil het weer niet mee en worden we nat. Wanneer de chauffeur vertelt dat je ook een stuk kan vliegen, beslissen we zonder veel nadenken dat we dit zillen doen, iets minder lang hobbelen op de bus en fraser vanuit de lucht zal wel bijzonder zijn. Het is het zeker als we met ons 4en niet in het iets groter (en naar nika's egvoel, veiliger vliegtuig stappen) maar in het kleinste vliegtuigje moeten, de cockpit is kleiner dan een auto.......maar het is van bij het opstijgen tot aan het landen een ongelooflijke ervaring. Dit is dus echt vliegen, de wind, elke bocht en hoogteverschil voelen en dit met zicht op een prachtig eiland. Een volle regenboog bij een kleine lagune maakt het af. Jarre genoot, Jisse sliep bijna. Toen we 's avonds bij het slapengaan de dag overliepen, ons vliegavontuur beschreven en vertelden dat Yvan zo dicht bij de piloot zat dat hij de knopjes kon induwen, zat Jarre recht met glunderende ogen, mag dat, ja hij zou wel eens op die knopjes willen geduwd hebben,.........
We leggen nu grote afstanden af om toch genoeg tijd te hebben in de blue mountains en sydney. We passeerden Brisbane maar gingen er toch lunchen in de......tromgeroffel.....ikea. Voor Jarre die het soms wat moeilijk heeft met het vele reizen een echt hoogtepunt. 2 keer kwam hij zeggen dat het zo fijn was. Alles, zo ongeveer toch was er hetzelfde, geen gratis koffie met de familiekaart, maar wel ballekes (die iets anders smaakten), de lekkerste frietjes tot nu toe, gratis water (zou ook bij ons wel mogen), en veel speelplezier...We bleven er iets langer dan gepland maar het was tof. Jarre vroeg wanneer we terug naar ikea gingen. De idee dat we voor de volgende ikea meer dan een dag zouden moeten rijden vond hij raar. Maar we weten nu al dat we in sydney ook een bezoekje aan ikea zullen brengen.
Vandaag rijden we verder naar het zuiden, naar een plekje onder port macquerie.
Tot later,
PS In dit deel van australie kan je ook winkelen in de aldi en ook hier vinden we enkele vertrouwde producten terug. Nu alleen nog een goede bakker want na de french bakery in bunburry zijn we die niet meer tegen gekomen.
fotos en een kort bericht
we zitten nu in hervey bay en doen morgen een daguitstap naar fraser island. hopelijk is het dan wat beter weer want nu is het grijs, nat en winderig. De voorbije dagen deden we de whitsundays, kampeerden we in het paradijs (cape hillsborough, meer later) en reden we een hele dag tot in hervey bay waar we kamperen naast een drukke baan en de oceaan.
De fotos kan je zien op de flickr site. Ik hoop dat de link werkt.
http://www.flickr.com/photos/11938291@N02/
groeten
De fotos kan je zien op de flickr site. Ik hoop dat de link werkt.
http://www.flickr.com/photos/11938291@N02/
groeten
nog foto's
Jisse in haar vliegennetje, de west mcdonnells range, the great ocean road en de 12 apostels en de koala op de camping.
meer foto's
Jarre en Jisse in een kapotte tent, speeltuinen in Melbourne, haaien in het melbourne aquarium
foto's
Enkele fotos van parry beach campground, de dolfijnen in Bunburry, greenspool in denmark en een deze morgen door Jarre, jisse en Yvan gespotte cassowarry,
het tropische noorden, Jisse is 3!!!!!!!!
4 mei en Jisse is jarig!!! Al een paar dagen tellen we af en vandaag is het zover. Ons klein meiske is drie geworden. En zoals iedereen altijd zegt, het gaat echt heel snel. Pannenkoeken als ontbijt, een kroon, een paar kadootjes, zingen, nu op de speeltuin met zicht op wuivende palmen en een goudgeel strand. Niet slecht om een derde verjaardag te vieren. Straks naar het zwembad en misschien ook eens zwemmen in de zee maar dan wel in een protected area. Er zitten hier nl nog stingers, kwallen met lange tentakels die hard kunnen prikken.
Even terug in de tijd. Vorige week zondag zijn we vertrokken vanuit Alice Springs naar Cairns, het tropische noorden van Queensland. De vochtige hitte is nog heter dan de droge van het rode midden. We logeerden in de fig tree lodge in een enorme kamer met een echt volledig bad!!!! Zalig om na een maand nog eens in een groot bad te ploeteren. Een nog groter zwembad hadden we er voor ons alleen. Cairns is niet zo bijzonder als stad maar the esplanade, het park aan het water is het provinciaal domein in kessel-lo maar dan met gratis lagunezwembad in een tropische setting. De kinderen vonden muddy's playground met fantastisch fonteinenspeelgedeelte de max. Jarre die de fonteinen al proestend probeert te trotseren, Jisse die voorzichtig haar dikke teen in het kleinste fonteintje (10 cm hoog) steekt, een plezier voor ma en pa om hen bezig te zien.
In Cairns kochten we ook kampeermateriaal voor de volgende 3 weken. Nog noordelijker in het pinnacles caravan park aan wonga beach was het nog warmer en vochtiger en werden we (lees Nika) aangevallen door vervelende muggen en steekvliegen. Ons kampeerplekje naast het strand , de schitterende resortpool (zo heten die dingen hier) die we voor ons alleen hadden en de goed uitgeruste camperskitchen doen ons die beesten wel vergeten. We logeren hier 4 nachten.
De eerste ochtend trekken we naar mosmann gorge, een mooi park met kleine wandelingetjes en een plek aan de rivier waar we een beetje pootje baden en rotsen klimmen. We zijn er niet alleen, het is duidelijk een halte voor al die kleine tourbusjes die groepen van zo een 15 man het hoge noorden op 1 dag laten beleven. Maar toch de moeite. In denamiddag afkoelen in het zwembad, zalig....... en nog even naar Port Douglas, het knokke van the tropical north om er een trip naar het great barrier reef te boeken.
The low isles zijn een klein eiland waar je vanop het strand kan snorkelen. We treffen het (toch niet). Een groep amerikaanse senioren zitten ook op de boot. Het hele programma wordt aan hen aangepast en zo missen jarre en nika echte snorkeltijd. Ze zien toch een reuzeschildpad en enkele vissen. Het snorkelen ging vanzelf voor Jarre. Yvan deed een zwemmeling van een 45 tal min met een biologe en zwom echt tussen de schildpadden. Een tochtje met de glassbottomboot was echt de moeite. De green seaturtles zien zwemmen, boven water komen voor lucht een hoogtepunt.
Uitgeteld viel Jisse in slaap op een hevig deinende boot. Het heeft wel iets zo zeilen op het bovendek van een grote catamaran (de amerikanen bleven binnen zitten).
Cape tribulation. Met de auto op de boot over de daintree rivier, geen krokodillen gezien maar wel de borden waarop men afraadt om er te zwemmen. In het discovery centre krijgen we veel uitlegover de fauna en flora enhet is echt wel uniek. Casuwaries spotten we niet maar wel enkele hele mooie grote vlinders. Tot in cape tribulation waar de sealed road stopt en de gravel begint. We picknicken er met zicht op een alweer prachtig strand en krijgen er het bezoek van een goanna die ook wel enkele kruimels lust. Van baai naar baai rijden we terug naar de camping. De kinderen vallen in slaap maar met een ijsje krijgen we ze wel wakker. We eten mango, wattle (een noot die smaakt naar koffie) kokos ijs. Terug op de boot over de river, naar de camping en onmiddellijk plonsen, broebelen we in het zwem(broebel)bad.
En nu zitten we in een appartementje op een holidaypark aan wollinga beach (mission beach). Hier komen we even tot rust want het vele bezoeken is soms wat veel voor de kinderen. Gewoon een paar dagen een eigen huizeke, niks doen, jisse haar verjaardag vieren en dat in een zeer laidback dorpje aan een kilometers lang strand met zicht op enkele eilandjes.
De foto's willen weer niet lukken maar no worries we proberen later nog eens.
Groeten
Even terug in de tijd. Vorige week zondag zijn we vertrokken vanuit Alice Springs naar Cairns, het tropische noorden van Queensland. De vochtige hitte is nog heter dan de droge van het rode midden. We logeerden in de fig tree lodge in een enorme kamer met een echt volledig bad!!!! Zalig om na een maand nog eens in een groot bad te ploeteren. Een nog groter zwembad hadden we er voor ons alleen. Cairns is niet zo bijzonder als stad maar the esplanade, het park aan het water is het provinciaal domein in kessel-lo maar dan met gratis lagunezwembad in een tropische setting. De kinderen vonden muddy's playground met fantastisch fonteinenspeelgedeelte de max. Jarre die de fonteinen al proestend probeert te trotseren, Jisse die voorzichtig haar dikke teen in het kleinste fonteintje (10 cm hoog) steekt, een plezier voor ma en pa om hen bezig te zien.
In Cairns kochten we ook kampeermateriaal voor de volgende 3 weken. Nog noordelijker in het pinnacles caravan park aan wonga beach was het nog warmer en vochtiger en werden we (lees Nika) aangevallen door vervelende muggen en steekvliegen. Ons kampeerplekje naast het strand , de schitterende resortpool (zo heten die dingen hier) die we voor ons alleen hadden en de goed uitgeruste camperskitchen doen ons die beesten wel vergeten. We logeren hier 4 nachten.
De eerste ochtend trekken we naar mosmann gorge, een mooi park met kleine wandelingetjes en een plek aan de rivier waar we een beetje pootje baden en rotsen klimmen. We zijn er niet alleen, het is duidelijk een halte voor al die kleine tourbusjes die groepen van zo een 15 man het hoge noorden op 1 dag laten beleven. Maar toch de moeite. In denamiddag afkoelen in het zwembad, zalig....... en nog even naar Port Douglas, het knokke van the tropical north om er een trip naar het great barrier reef te boeken.
The low isles zijn een klein eiland waar je vanop het strand kan snorkelen. We treffen het (toch niet). Een groep amerikaanse senioren zitten ook op de boot. Het hele programma wordt aan hen aangepast en zo missen jarre en nika echte snorkeltijd. Ze zien toch een reuzeschildpad en enkele vissen. Het snorkelen ging vanzelf voor Jarre. Yvan deed een zwemmeling van een 45 tal min met een biologe en zwom echt tussen de schildpadden. Een tochtje met de glassbottomboot was echt de moeite. De green seaturtles zien zwemmen, boven water komen voor lucht een hoogtepunt.
Uitgeteld viel Jisse in slaap op een hevig deinende boot. Het heeft wel iets zo zeilen op het bovendek van een grote catamaran (de amerikanen bleven binnen zitten).
Cape tribulation. Met de auto op de boot over de daintree rivier, geen krokodillen gezien maar wel de borden waarop men afraadt om er te zwemmen. In het discovery centre krijgen we veel uitlegover de fauna en flora enhet is echt wel uniek. Casuwaries spotten we niet maar wel enkele hele mooie grote vlinders. Tot in cape tribulation waar de sealed road stopt en de gravel begint. We picknicken er met zicht op een alweer prachtig strand en krijgen er het bezoek van een goanna die ook wel enkele kruimels lust. Van baai naar baai rijden we terug naar de camping. De kinderen vallen in slaap maar met een ijsje krijgen we ze wel wakker. We eten mango, wattle (een noot die smaakt naar koffie) kokos ijs. Terug op de boot over de river, naar de camping en onmiddellijk plonsen, broebelen we in het zwem(broebel)bad.
En nu zitten we in een appartementje op een holidaypark aan wollinga beach (mission beach). Hier komen we even tot rust want het vele bezoeken is soms wat veel voor de kinderen. Gewoon een paar dagen een eigen huizeke, niks doen, jisse haar verjaardag vieren en dat in een zeer laidback dorpje aan een kilometers lang strand met zicht op enkele eilandjes.
De foto's willen weer niet lukken maar no worries we proberen later nog eens.
Groeten
Abonneren op:
Posts (Atom)
