Een nachtje wild kamperen aan hot water beach om s´ochtends te kunnen gaan graven maar het hete water vonden we niet. We waren blijkbaar net iets te laat. Het heet water vind je nl alleen bij laagtij (en iets ervoor en erna). Maar we besluiten om hier iets langer te blijven en rijden naar Hahei Beach, een gehucht met een "resort" met enkele schitterende seaview sites. Dat er ook wasmachines waren was handig aangezien ons Jisse drie nachten na elkaar een pamperongelukje had en we door de lakens zaten. Het weer zat ons ook mee, wolken met zon en 18 graden. We speelden er vooral op het strand en gingen nachtelijk graven op hot water beach. Dit laatste vonden de kinderen eerst geweldig maar toen de zee naderbij kwam en een koude golf ons badje instroomde was de pret snel gedaan. Maar de laatste ochtend toch nog eens proberen en jawel, we hadden een schitterend bad (zonder graafwerk omdat er een paar mensen juist vertrokken). Bleek dat het water te heet was maar geen nood, wij (slimme belgen) vonden ook het koude water, maakten ons bad iets groter (met de schop van de buren) en konden meer dan een uur genieten van dit natuurwonder. En maar zand scheppen om onze bad te beschermen tegen de opkomende zee. Maar onze muur brokkelde toch af dus was het tijd om verder te trekken, naar Coromandel, een stadje uit lang vervlogen tijden, zo leek het toch. We bleven er een nachtje en gingen er s´ochtends naar met een treintje (gebouwd door een pottenbakker die klei nodig had)naar de top van een bergje. Mooie zichten, heel tof voor de kinderen maar ma en pa hadden iets van hmmmm.
En dan naar Auckland. We logeren er op een kleine stadcamping met binnenzwembad. In Auckland moeten we vanalles regelen, ons verbljf in Chili, een doos met spullen vullen om naar huis op te sturen,... Het regent er hard en veel maar het blijft zacht. Auckland is een OKstad maar het zijn vooral de buurten errond die de moeite zijn.
De laatste dag rijden we naar Kare Kare beach (het strand van the piano en crowded house) en jongens jongens jongens (en meisjes natuurlijk) dit is echt het mooiste strand dat we ooit gezien (en zullen zien) hebben. De kliffen in een lichte mist, het zand zwart, mooi spel met de gele duingrassen en het groene mos en dan een meisje van 3 in een oranje regenjas springend, kruipend,......Zo moeilijk te beschrijven maar hier staan we echt naar te kijken met open mond. Jarre klimmend op de hoge duinen, snel naar beneden lopend, tuimelend, een tekening maken met de witte schelpen op het zwarte zand. Ook de kinderen voelen dat dit bijzonder is. Wat zijn we blij dat we hier toch nog naartoe gereden zijn in de regen (die even stopte tijdens onze wandeling om ons dan de laatste 10 min met volle geweld te trakteren op doornatte broeken en regenjassen).
En dan is het tijd om naar een nieuw land en continent te vertrekken.
Na een lange slapeloze vlucht komen we aan in Santiago waar het regent dat het giet. Onmiddellijk merken we dat we in een ander continent zijn. Taxichauffeurs bestormen ons als we uit de luchthaven komen. En de rit naar de stad toont ons een grauwe voorstad. Ons hotel is niet wat we gehoopt hadden, koud (ze zijn nu de verwarming aan het installeren) maar het ligt centraal en het ontbijt is lekker. Santiago zelf geeft een grijze indruk maar met dit weer kan dat moeilijk anders. Onze eerste dag (2de woensdag de 18de) lopen we rond (nogal letterlijk bij het zoeken van een supermercado)om wakker te blijven. En vandaag bezochten we het museum vaoor precolumbiaanse kunst, zeer mooi en het museun voor schone kunsten. We lunchen samen met de chilenen in een zenuwachtig druk restaurant en eten als dessert een ijsje met reuzebollen.
Overmorgen vliegen we terug even verder in de tijd naar Paaseiland.Daar is het naar het schijnt warmer........
fotos
jarre en jisse in de iglo
pinguin sin antarctica
verkeersbord
genieten in Hanmer springs
ontstopperikelen met zicht
We proberen toch nog vlug enkele fotos van Nieuw Zeeland op de blog en op flickr te zetten. De computers op de campings zijn vaak kiosks en je kan er echt alleen op surfen en schrijven. Nu op onze laatste camping lukt het wel dus nog vlug een kleine selectie uit Kaikoura. Op flickr staan er een paar van Hahei Beach, Hot water beach en de Marlborough sounds.
Overmorgen vertrekken we naar Santiago de Chili. We vertrekken hier om 17.30 u en diezelfde dag komen we s middags aan, terug in de tijd dus!
Zaterdag vliegen we dan naar Paaseiland waar we een kleine week blijven.
Groeten
kowhai park, tongariro, rotorua
De mooiste speeltuin ter wereld. Zo hadden we het gelezen in een blog van een canadees gezin. Ze hadden geen ongelijk. De speeltuin ontstond ergens in de jaren 60 en toen werd er een walvisglijbaan gemaakt. Plaatselijke serviceclubs hebben sindsdien de speeltuin verder uitgebouwd. De schommels hangen aan inktvispoten. Je kan er op een berg klimmen en via allerlei buizen terug uit (of omgekeerd natuurlijk), er is een schoenhuisje met glijbaan, je klimt er op een vulkaan, je wipt op slangen. De grote glijbaan is een dino, er is een fantastisch kasteel met 4 torens (1 met trap, 1 met glijbaan) met klimop en gracht eromheen. In de gracht ligt een piratenboot waar je met een glijbaan van het bovendek naar het onderdek glijdt en er is een houten fort in en tussen bomen gebouwd met een hoge katrol. Deze laatste was de favoriet van Jarre (en Yvan). Nika kon de katrol telkens weer omhoogtrekken en Jisse keek vanop de grote brug. Het mooie was dat je zag dat dit "zelf"gebouwd was, hierdoor ook wel een beetje gedateerd maar dat was de charme. Het was een speeltuin om te fantaseren en hele verhalen te verzinnen. En voor de groteren was er natuurlijk zoals hier overal de skate en skateboard putten en glijdingen enz.... BBQen kon je in een reuzepompoen. Net zoals in Australia is alles hier gericht op buitenleven met kinderen.
Na 3 u spelen trekken we verder naar Tongariro national park. Onderweg overnachten we op een picknickplek. De volgende dag miezert het en is het heel grijs. ZOuden we de vulkanen wel kunnen zien? Volgens de mensen in de isite (infocentrum) is de weg naar boven gesloten. We kijken naar een film over vulkanen met "special" effects en als we buiten komen schuift de dikke grijze wolk opzij en zien we een glimps van een besneeuwde bergtop. We rijden naar boven (de weg is nu open) en de zon schijnt hier een beetje boven de eerste laag wolken. Maar veel belangrijker is dat er sneeuw ligt, niet zoveel maar genoeg om in te spelen en bij Jarre de mooiste glimlach tot nu toe (en er is al veel gelachen!)te zien. Dit is waar hij die 2 maanden op gewacht heeft, echte sneeuw bovenop een vulkaan. Nu kan hij zijn nieuwe piratenmuts gebruiken. We krijgen zelfs een beetje echte zon en genieten allemaal. Spijtig dat het te grijs is om de bergen van op afstand te zien
We komen meer en meer in de "actieve" vulkanenregio van het noordereiland. Na een shop en overnachtingsstop aan Lake Taupo (een lang geleden vulkaanuitbarsting creerde hier een reusachtig meer) wordt de aarde letterlijk warmer. We stoppen even aan de hukafalls en de ....falls. De eerste is indrukwekkend omdat de brede diepe rivier op 1 plek door een smalle kloof moet, de andere zie je maar 3 keer per dag. Er werd een dam gebouwd maar de plaatselijke groenen zorgden ervoor dat de sluizen 3 keer per dag opengezet worden. Langzaam verandert het landschap en zien we stoompluimen tussen het groen. We wandelen langs kratertjes waaruit "stinkende" (maar dit was nog niets) stoom ontsnapt. Jarre vindt de geur maar niets maar is wel geboeid door het hele "het is heel warm binnenin de aarde" gegeven. Jisse brult de laatste 20 min van de wandeling, ze is moe na een te korte nacht. Overnachten doen we aan thermale bronnen waar ze een kleine camping bij hebben. Kamperen en weken doe je hier voor 45 dollar (een 23 euro). Er is een groot familiebad dat dagelijks geledigd en terug gevuld wordt (logisch). Bij de andere baden stroomt het water constant. Op zo een 500 meter ontspringt het riviertje en daar is het water 98 graden. Het wordt afgeleid om met zo een 37 (familiebad) tot 41 graden in de verschillende baden terecht te komen. Het is weer eens genieten met de grote G. De Volgende ochtend is de lucht blauw en duiken we terug de baden in. Het heeft wel iets om om 8 u s' ochtends in de zon te weken in een prachtige omgeving. Gelukkig was het hier zonder geur.
Dan naar 'naam vergeten' wonderland. Hoe raar de aarde eruitkan zien. Eerst naar de lady knox geyser die door een beetje biozeep elke dag om 10 u spuit. De landschappen waar we daarna doorwandelen lijken niet echt maar zijn het wel, de geuren die ons begeleiden helaas ook. De naam 'protput' krijgt hier wel een heel andere betekenis. Jarre en jisse vinden het maar raar dat de aarde zoveel protgaten heeft. Wanneer we iets later in een maoricentrum een pruttelende modderput zien, komen ze amper bij van het lachen. Nu zijn het niet alleen protten maar vliegen er ook kakatjes in de lucht. Later besluit Jarre dat dat zijn favoriete krater is. Het maoricentrum is eerder een soort themepark en het is er druk. Het is nl maorinieuwjaar en alle rotoruanen mogen gratis binnen. De dans/zangshow is mooi en vooral de speren en vliegende balletjes dans maakt indruk op de kinderen. We zien er een slapende kiwi en zitten er op een treintje dat ons van nog meer stinkende putten naar de ingang brengt. We lopen nog even binnen in de weefschool en daar vertelt een oude maorivrouw een verhaal over de rokjes die de mannen dragen bij de dansen. De grootmoeder van haar moeder was getrouwd met een schot. Die droeg nl een kilt (elke stam een ander rokje) en als de man voor haar liep zei het rokje ik houd je vast, ik zal je steunen,......
Eten, slapen en dan is het vandaag (we moeten hier meer en meer terug vallen op gsm ofzo om de dag te weten). Winkelen, picknicken en dan spelen op een speeltuin naast het meer. Hier is de stank gelukkig wat minder want voor de rest stinkt heel rotorua en dus ook de camping en onze mobilehome. Nu zijn we terug aan de kust in de bay of plenty. Ook hier weer een camping met warm water baden. Morgen trekken we nog noordelijker naar de coromandel regio.
Groeten
PS Nog even iets over de campings hier. We komen zo stillekesaan tot het besluit dat de nieuwzeelandse de beste ter wereld zijn. Ik heb het dan vooral over uitrusting. Overal is er een camperkitchen uitgerust met fornuizen, koelkasten, ovens, broodroosters, waterkokers,....vaak staat er zelfs afwasproduct. Het sanitair is meer dan in orde (steeds met haardrogers, zeep en wcpapier dus geen rolgeloop). Altijd is er een speeltuin of springkussen en allemaal hebben ze iets dat 'speciaal' is. Zoals de vorige camping die overdekte wandelpaden had van de site naar de kampeerkeuken of de 5 sterren camping die zelfs een grote bak met verse kruiden naast de keuken had staan, of de warmwater baden,..... en nog nooit hebben we meer dan 25 euro betaald.
Na 3 u spelen trekken we verder naar Tongariro national park. Onderweg overnachten we op een picknickplek. De volgende dag miezert het en is het heel grijs. ZOuden we de vulkanen wel kunnen zien? Volgens de mensen in de isite (infocentrum) is de weg naar boven gesloten. We kijken naar een film over vulkanen met "special" effects en als we buiten komen schuift de dikke grijze wolk opzij en zien we een glimps van een besneeuwde bergtop. We rijden naar boven (de weg is nu open) en de zon schijnt hier een beetje boven de eerste laag wolken. Maar veel belangrijker is dat er sneeuw ligt, niet zoveel maar genoeg om in te spelen en bij Jarre de mooiste glimlach tot nu toe (en er is al veel gelachen!)te zien. Dit is waar hij die 2 maanden op gewacht heeft, echte sneeuw bovenop een vulkaan. Nu kan hij zijn nieuwe piratenmuts gebruiken. We krijgen zelfs een beetje echte zon en genieten allemaal. Spijtig dat het te grijs is om de bergen van op afstand te zien
We komen meer en meer in de "actieve" vulkanenregio van het noordereiland. Na een shop en overnachtingsstop aan Lake Taupo (een lang geleden vulkaanuitbarsting creerde hier een reusachtig meer) wordt de aarde letterlijk warmer. We stoppen even aan de hukafalls en de ....falls. De eerste is indrukwekkend omdat de brede diepe rivier op 1 plek door een smalle kloof moet, de andere zie je maar 3 keer per dag. Er werd een dam gebouwd maar de plaatselijke groenen zorgden ervoor dat de sluizen 3 keer per dag opengezet worden. Langzaam verandert het landschap en zien we stoompluimen tussen het groen. We wandelen langs kratertjes waaruit "stinkende" (maar dit was nog niets) stoom ontsnapt. Jarre vindt de geur maar niets maar is wel geboeid door het hele "het is heel warm binnenin de aarde" gegeven. Jisse brult de laatste 20 min van de wandeling, ze is moe na een te korte nacht. Overnachten doen we aan thermale bronnen waar ze een kleine camping bij hebben. Kamperen en weken doe je hier voor 45 dollar (een 23 euro). Er is een groot familiebad dat dagelijks geledigd en terug gevuld wordt (logisch). Bij de andere baden stroomt het water constant. Op zo een 500 meter ontspringt het riviertje en daar is het water 98 graden. Het wordt afgeleid om met zo een 37 (familiebad) tot 41 graden in de verschillende baden terecht te komen. Het is weer eens genieten met de grote G. De Volgende ochtend is de lucht blauw en duiken we terug de baden in. Het heeft wel iets om om 8 u s' ochtends in de zon te weken in een prachtige omgeving. Gelukkig was het hier zonder geur.
Dan naar 'naam vergeten' wonderland. Hoe raar de aarde eruitkan zien. Eerst naar de lady knox geyser die door een beetje biozeep elke dag om 10 u spuit. De landschappen waar we daarna doorwandelen lijken niet echt maar zijn het wel, de geuren die ons begeleiden helaas ook. De naam 'protput' krijgt hier wel een heel andere betekenis. Jarre en jisse vinden het maar raar dat de aarde zoveel protgaten heeft. Wanneer we iets later in een maoricentrum een pruttelende modderput zien, komen ze amper bij van het lachen. Nu zijn het niet alleen protten maar vliegen er ook kakatjes in de lucht. Later besluit Jarre dat dat zijn favoriete krater is. Het maoricentrum is eerder een soort themepark en het is er druk. Het is nl maorinieuwjaar en alle rotoruanen mogen gratis binnen. De dans/zangshow is mooi en vooral de speren en vliegende balletjes dans maakt indruk op de kinderen. We zien er een slapende kiwi en zitten er op een treintje dat ons van nog meer stinkende putten naar de ingang brengt. We lopen nog even binnen in de weefschool en daar vertelt een oude maorivrouw een verhaal over de rokjes die de mannen dragen bij de dansen. De grootmoeder van haar moeder was getrouwd met een schot. Die droeg nl een kilt (elke stam een ander rokje) en als de man voor haar liep zei het rokje ik houd je vast, ik zal je steunen,......
Eten, slapen en dan is het vandaag (we moeten hier meer en meer terug vallen op gsm ofzo om de dag te weten). Winkelen, picknicken en dan spelen op een speeltuin naast het meer. Hier is de stank gelukkig wat minder want voor de rest stinkt heel rotorua en dus ook de camping en onze mobilehome. Nu zijn we terug aan de kust in de bay of plenty. Ook hier weer een camping met warm water baden. Morgen trekken we nog noordelijker naar de coromandel regio.
Groeten
PS Nog even iets over de campings hier. We komen zo stillekesaan tot het besluit dat de nieuwzeelandse de beste ter wereld zijn. Ik heb het dan vooral over uitrusting. Overal is er een camperkitchen uitgerust met fornuizen, koelkasten, ovens, broodroosters, waterkokers,....vaak staat er zelfs afwasproduct. Het sanitair is meer dan in orde (steeds met haardrogers, zeep en wcpapier dus geen rolgeloop). Altijd is er een speeltuin of springkussen en allemaal hebben ze iets dat 'speciaal' is. Zoals de vorige camping die overdekte wandelpaden had van de site naar de kampeerkeuken of de 5 sterren camping die zelfs een grote bak met verse kruiden naast de keuken had staan, of de warmwater baden,..... en nog nooit hebben we meer dan 25 euro betaald.
christchurch, kaikoura, marlborough sounds
Een paar uur later dan verwacht landen we in Christchurch. 10 min te laat komen bij de verhuurmaatschappij levert ons een boete van 75 dollar op en een zeer snelle uitleg over de mobilehome met de boodschap dat we altijd mogen terugkomen. Terugkomen doen we omdat de verwarming niet werkt en het is hier heel koud, echt winter. We krijgen 2 blazertjes en daar zullen we ons de komende 3 weken mee verwarmen. Christchurch is een aangename stad, lijkt in niets op een australische stad en we merken later dat Nieuw Zeeland heel weinig heeft van Australie ook al worden de 2 landen vaak samen genoemd. Er is ook het antartic centre waar je alles te weten komt over de zuidpool. En veel belangrijker, er is een ruimte waar het sneeuwt, er zijn pinguins en het allerbeste, je kan er in een echte vrieskamer waar het constant -8 is. Om de 20 min ofzo is er dan een poolwind die de temp doet dalen tot -18. Hoe plezant een museum kan zijn!!! Jarre is in de "sneeuw"wolken. Gelukkig krijgen we in de vriesruimte een extra dikke jas. De kinderen kruipen er in een iglo, zitten op de sneeuwscooter en Jarre glijdt er van de ijsglijbaan. Na 2 nachten Christchurch rijden we noordwaarts naar Hanmersprings, een klein dorpje waar je kan weken in het water van warmwaterbronnen. Na een ochtend heen en weer bellen met de verhuurmaatschappij, ja weer een probleem, het water loopt niet af, kunnen we toch zo een 2 u weken. Het is zaaaaaaalig, blauwe lucht, besneeuwde bergtoppen en wij in onze badpakken van het ene bad naar het andere. Natuurlijk is er ook een fantastisch zwembad voor kinderen met een dinoglijbaan, fonteinen, een waterpistool, een reuzenemmer die zich vult en eenmaal vol met veel geweld het water uitgiet (uitstort). Het is weer genieten met de grote G.
De-stressed en vol weekrimpels rijden we dan naar Kaikoura door de meest fantastische landschappen. De bergen zijn hier schoon!!!! En dan is er Kaikoura, oh wonderschoon Kaikoura. De alpen aan de oceaan of zoiets. Het is machtig. We hebben geluk met het weer want de lucht blijft strakblauw. Het ontstop probleem is nog niet opgelost, ook niet na het gebruik van een ontstopper dus na veel bellen, komt er een loodgieter naar de camping. Die vindt niks en we laten hem bellen met the office. Probeer de luchtafvoer eens en jawel daar zit het probleem. Blijkbaar hebben ze de jongen verteld dat hij op het ding moet blazen. Het ding is vuil en zit bovenaan de mobile home. De baas komt langs en besluit de buis gewoon door te snijden. En de verhuurmaatschappij biedt vele excuses aan maar verder niks. Na 4 keer huren bij hen kunnen we er wel een boek over schrijven. We zien nog wel wat we er verder mee doen. Genoeg over apollo want na de ontstopperikelen konden we nog juist op tijd naar onze geboekte walviszoektocht vertrekken. Hier zouden we veel over kunnen schrijven maar het werkelijke gevoel beschrijven, lukt gewoon niet. We zien 3 spermwhales, tientallen gek spelende dolfijnen (tot groot plezier van de kinderen) en verschillende humpback whales. En dat allemaal met die schitterende besneeuwde bergen op de achtergrond. Het is hier zoooo schooooon!!!!!! Nog even een outlookje doen bij een zeehondenkolonie en ook hier is het weer prachtig. En dat allemaal tijdens onze eerste dagen Nieuw Zeeland.
Tijd om richting Picton te vertrekken. We boeken er de overzet naat het noorder eiland en genieten er van de sounds (fjorden). De eerste nacht slapen we in een DOC (department of conservation) camping, de 2de op een plekje naast 1 van de vele inhammen. Nika rijdt er tegen een zwart varken maar het dier loopt rustig verder, oef! We wandelen maar de blauwe lucht is spijtig genoeg vervangen door een grijze miezerige. Op het plekje naat de inham plukken Yvan en de kinderen oesters (aperitief) en mosselen (voorgerecht). De lekkerste die we ooit gegeten hebben. De kinderen vinden het weer fantastisch.
De boottocht naar het noordereiland verloopt zeer woelig maar de kinderen amuseren zich er bijna 2 u op de binnenspeeltuin. Een boot met 10 verdiepen, een speeltuin, een restaurant, een cafe, ...... kan dat wel???? Nika is blij als we aan land zijn (het pilletje was niet straf genoeg)
In Wellinton staan we versteld van het te papa museum. We leggen de kinderen uit dat het 4de verdiep een kinderverdiep is maar nadat we het 2de gedaan hebben, besluit Jarre dat dit ook een kindermuseum is. Het is fantastisch, kinderen mogen echt alles aanraken, ervaren, luisteren, ruiken, voelen,...... Zo is er een huisje waar je inkan en een aardbeving kan ervaren, sta je midden in de hete gloeinde binnenkern van de aarde, hoor je de walvissen, de bosgeluiden,.....Op elk verdiep zijn er discoverycentres waar er nog meer kan ontdekt worden. Wat een plezier het moet zijn om hier met de klas naar toe te kunnen komen. De 2de dag gaan Nika en de kinderen er weer naar toe want het is gratis en het regent. Yvan verkoopt het kampeergerief in een 2de handswinkel.
En dan is het tijd om naar de mooiste speeltuin ter wereld te trekken. Meer later.....
De-stressed en vol weekrimpels rijden we dan naar Kaikoura door de meest fantastische landschappen. De bergen zijn hier schoon!!!! En dan is er Kaikoura, oh wonderschoon Kaikoura. De alpen aan de oceaan of zoiets. Het is machtig. We hebben geluk met het weer want de lucht blijft strakblauw. Het ontstop probleem is nog niet opgelost, ook niet na het gebruik van een ontstopper dus na veel bellen, komt er een loodgieter naar de camping. Die vindt niks en we laten hem bellen met the office. Probeer de luchtafvoer eens en jawel daar zit het probleem. Blijkbaar hebben ze de jongen verteld dat hij op het ding moet blazen. Het ding is vuil en zit bovenaan de mobile home. De baas komt langs en besluit de buis gewoon door te snijden. En de verhuurmaatschappij biedt vele excuses aan maar verder niks. Na 4 keer huren bij hen kunnen we er wel een boek over schrijven. We zien nog wel wat we er verder mee doen. Genoeg over apollo want na de ontstopperikelen konden we nog juist op tijd naar onze geboekte walviszoektocht vertrekken. Hier zouden we veel over kunnen schrijven maar het werkelijke gevoel beschrijven, lukt gewoon niet. We zien 3 spermwhales, tientallen gek spelende dolfijnen (tot groot plezier van de kinderen) en verschillende humpback whales. En dat allemaal met die schitterende besneeuwde bergen op de achtergrond. Het is hier zoooo schooooon!!!!!! Nog even een outlookje doen bij een zeehondenkolonie en ook hier is het weer prachtig. En dat allemaal tijdens onze eerste dagen Nieuw Zeeland.
Tijd om richting Picton te vertrekken. We boeken er de overzet naat het noorder eiland en genieten er van de sounds (fjorden). De eerste nacht slapen we in een DOC (department of conservation) camping, de 2de op een plekje naast 1 van de vele inhammen. Nika rijdt er tegen een zwart varken maar het dier loopt rustig verder, oef! We wandelen maar de blauwe lucht is spijtig genoeg vervangen door een grijze miezerige. Op het plekje naat de inham plukken Yvan en de kinderen oesters (aperitief) en mosselen (voorgerecht). De lekkerste die we ooit gegeten hebben. De kinderen vinden het weer fantastisch.
De boottocht naar het noordereiland verloopt zeer woelig maar de kinderen amuseren zich er bijna 2 u op de binnenspeeltuin. Een boot met 10 verdiepen, een speeltuin, een restaurant, een cafe, ...... kan dat wel???? Nika is blij als we aan land zijn (het pilletje was niet straf genoeg)
In Wellinton staan we versteld van het te papa museum. We leggen de kinderen uit dat het 4de verdiep een kinderverdiep is maar nadat we het 2de gedaan hebben, besluit Jarre dat dit ook een kindermuseum is. Het is fantastisch, kinderen mogen echt alles aanraken, ervaren, luisteren, ruiken, voelen,...... Zo is er een huisje waar je inkan en een aardbeving kan ervaren, sta je midden in de hete gloeinde binnenkern van de aarde, hoor je de walvissen, de bosgeluiden,.....Op elk verdiep zijn er discoverycentres waar er nog meer kan ontdekt worden. Wat een plezier het moet zijn om hier met de klas naar toe te kunnen komen. De 2de dag gaan Nika en de kinderen er weer naar toe want het is gratis en het regent. Yvan verkoopt het kampeergerief in een 2de handswinkel.
En dan is het tijd om naar de mooiste speeltuin ter wereld te trekken. Meer later.....
enkele fotos van bonnie hills en de blue mountains
De fotos vind je op http://www.flickr.com/photos/11938291@N02/ (copy en paste)
Groeten,
PS Nieuw Zeeland overtreft onze verwachtingen. Het mobilehomeleven lijkt ons wel te liggen. Meer later......
Groeten,
PS Nieuw Zeeland overtreft onze verwachtingen. Het mobilehomeleven lijkt ons wel te liggen. Meer later......
Abonneren op:
Posts (Atom)
