Bonnie hills, blue mountains en sydney

Een lange trek van Fraser island naar Bonnie Hills maar willen we op tijd in sydney geraken en er genoeg dagen genieten van wat de stad te bieden heeft, dan moet dat wel. We doen een slaapstop in Byron Bay, ooit een hippiestadje maar nu een duur new age-achtig stadje. Nika 'werkt' (zo noemen de kinderen het) aan de computer en Yvan, Jarre en Jisse gaan naar het meest oostelijke punt van Australie. Ze zien er dolfijnen en een reuzeschildpad.

En dan Bonnie hills, zo weer 1 van die plekjes waar we langer willen blijven. We zetten onze tent op in het donker en de kou maar het zicht (jawel de sterren geven genoeg licht) is spectaculair. Nu nog een restaurantje zoeken. Dat vinden we een dorpje verder, the village kitchen. We eten er fish (vers uit de zee en overheerlijk) en chips (lekkere want zelfs Jisse eet veel) met een slaatje voor zo een 18 euro, drank inbegrepen. Gekleed in verschillende lagen ondergoed, tshirts, pyamas, pulls kruipen we in de slaapzakken. Het blijft koud maar de ochtendzon in de tent en het zicht vanuit de tent op de zonsopgang is heel mooi. Het warmt snel op. We doen de was, spelen op het strand, rijden naar port macquerie (waar we naar het shoppingcenter gaan, het regent en zo worden we niet nat),doen niet zoveel.... De volgende dag na weer een koude nacht besluiten we om niet meer te kamperen. Het is nu echt wel te koud. Gelukkig hebben ze op de camping een cabin vrij en we mogen er onmiddellijk in. Cabin,.... een echt minihuisje met 2 slaapkamers en die van de kinderen is groot genoeg om er te spelen en om voor heel even (2 nachten) hun eigen domeintje te hebben. Ze genieten..... en wij ook want er staan 2 grote zetels in de living (jawel die is er ook) en we genieten van het huisje spelen. Het is gek hoe je na bijna 2 maanden rondreizen (en de mooiste dingen zien) zo kan genieten van heel alledaagse dingen als de kook, de was en de plas, het liggen in een zetel, het eten aan een mooi gedekte tafel,.....Na de verhuis van de kampeerplek naar het huis gaan we naar Lake Cathie. Wij lezen de humo van 2 maand geleden (het kwam er gewoon nog niet van), de kinderen ploeteren er in de plassen van het binnenmeer dat er door de oceaan gevormd wordt en dat voor nog meer plezier zorgt als het water opkomt. Onze laatste dag rijden we eerst naar een lookout en wow wat een zicht. Het is een heel heldere dag en we kunnen zo een 100 km ver zien. De wandeling door het regenwoud zorgt weer voor heel wat fantasiemomenten. Het is zo plezant om met de kinderen door deze mooie plekken te wandelen en met hen mee te gaan in hun fantasiewereld. Terug naar Lake Cathie om er van het nietsdoen te genieten. Na 4 nachten besluiten we dat wilden we verhuizen dit een goede plek zou zijn. Zo een 4 uur van Sydney, een prachtige kust, veel parken in het binnenland,..... Maar neen Australie is toch echt wel wat ver (en ook wel te verschillend) van ons klein belgiekske.

Na zo een 6 uur rijden komen we de volgende dag aan in Katoomba. BRRRRRRRRRRR is zowat het enige dat we kunnen zeggen als we uit de auto stappen. Het is hier zooooooooo koud (later zien we het weerbericht, het was die dag min 3 en max 8 graden). We kijken er naar een kamer in YHA maar waarom dit een favoriet is van de lonely planet begrijpen we niet. Toch maar verder zoeken naar dat infokantoortje dat NIka nog kent van 10 jaar geleden. We vinden het niet. Dan naar het infokantoor (dachten we) van het nationaal park. Het is een klein shppingcenter met cafeetjes, souvenirwinkeltjes en een muur met folders. Yvan vraagt aan de man van de mooie steentjes waar we een echt kantoor vinden. Hij stuurt ons naar een cafeetje en "vraag naar Carrie". Zij rijdt met ons naar haar boekingskantoortje en wat blijkt..... Het is dat van 10 jaar geleden en er is nog plek in een townhouse in hetzelfde rijtje waar Nika toen ook verbleef. Voor minder geld dan in de jeugherberg hebben we een 2 slaapkamer appartement met eigen wasmachine en droger...ipv 2 stapelbedden in een kleine kamer. We slapen maar oh zoveel te kort want rond 5 uur vinden de kinderen dat ze genoeg geslapen hebben. We trekken dan maar vroeg naar de 3 zusters, doen er een paar korte wandelingen. Het voelt raar om in winterkledij rond te lopen na 7 weken zomer. In de namiddag rijden we van de ene lookout naar de andere en algauw ligt Jisse in slaap. Jarre blijft vechten tegen de moeheid. Een speeltuin met zicht zorgt voor plezier.
Dag 2 rijden we naar Govetts leap en jawel we hebben zicht op de leap (schots voor waterval). We wandelen er langs de klifwand naartoe en worden met zoveel mooie zichten beloond. It is truly breathtaking (letterlijk en figuurlijk)!!!!!! De kinderen huppelen als berggeiten maar op de terugweg binden we Jisse op Yvan's rug met de sling, (hoe heet dat weer in het nederlands). Moe maar oh zo content genieten we van onze boterhammekes met zicht op.... Dan met de auto nog een paar lookouts doen en deze keer is het Nika die slaapt als de kinderen bij een oude poort in het bos spelen.

Naar sydney is maar anderhalf uur rijden en we verrassen de kinderen met een lunchstop in de ikea. Hoe blij ons gastjes zijn met de ikea die ook in Brussel is. Logies vinden in de buurt van sydney is niet zo gemakkellijk. Zeker niet als we naar het visitorcentre met boekingskantoor in de luchthaven rijden om er voor een gesloten balie te staan. Niemand weet van iets. It was open mondaymorning and they decided to move in the evening. Toch wel raar en dat in een stad als sydney. Oh wel .... we rijden wel even rond. We vinden een prachtig gelegen hotel met een heel mooie kamer naast het strand in Coogee Beach. Hier zijn ze heel vriendelijk en krijgen we veel info.

Onze eerste dag sydney zit erop en het was plezant maar meer daarover later. Nu naar bed en morgen naar de zoo met de boot!!!!!!!

Groeten

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Hallo buren, ik ben blij te lezen dat alles goed gaat met jullie, dat jullie met volle teugen genieten van de Ikea... en de andere bezienswaardigheden in Australië. Blijf zeker tekstjes en fotootjes zetten op de blog. Zelfs al volgt er niet direct een geschreven reactie, wanneer ik af en toe eens vijf minuutjes tijd heb (jep, nele is momenteel 3 weken in 't verre oosten om er kleedjes te kopen voor pré-maman), ga ik zeker lezen/kijken.
PS/Bedankt ook voor de hollandse buren. Zij zien er op het eerste gezicht aardig en rustig uit. Zodra nele terug is, nodigen we ze wel eens uit voor een bakkie koffie. Aan de nieuwe tijdelijke buren: mochten jullie dit lezen, de uitnodiging volgt ;-)

Groetjes,

Kurt en co

Anoniem zei

hallo wereldreizigers,

fijn te horen dat alles goed gaat. Ik wordt bijna jaloers als ik lees hoe jullie volop kunnen genieten van al dat moois. Maar het is jullie zeker gegund hoor! Voor ons is het nog even aftellen vooraleer we met vakantie kunnen gaan (nog een dikke maand). Wij kijken al uit naar de terrasjes, de gezellige marktjes, het lekkere eten, de oude dorpjes, de prachtige blauwe lucht en de zon en nog zoveel meer in het La Douce France! Zalig!

Geniet nog met volle teugen en heel veel warme groeten van

Kristina

Anoniem zei

Hallo Yvan en familie,
Blij dat jullie het zo goed maken.
Hier is het de warmste meimaand ooit!!Dus kom maar rap terug uit de kou.Grapje...Bijna hebben wij ook verlof.Myriam en ik plannen om
naar Thailand te gaan met vrienden.We plannen een tocht met minivan tot aan Koh Samui.Dit zal onze tweede maal Thailand zijn.Ik verheug mij er eigenlijk al op vooral op de"thai food".
Sawadee ka (salukes in het Thais)
Myriam en Gary