Laatste week Nieuw Zeeland, eerste dagen Chili

Een nachtje wild kamperen aan hot water beach om s´ochtends te kunnen gaan graven maar het hete water vonden we niet. We waren blijkbaar net iets te laat. Het heet water vind je nl alleen bij laagtij (en iets ervoor en erna). Maar we besluiten om hier iets langer te blijven en rijden naar Hahei Beach, een gehucht met een "resort" met enkele schitterende seaview sites. Dat er ook wasmachines waren was handig aangezien ons Jisse drie nachten na elkaar een pamperongelukje had en we door de lakens zaten. Het weer zat ons ook mee, wolken met zon en 18 graden. We speelden er vooral op het strand en gingen nachtelijk graven op hot water beach. Dit laatste vonden de kinderen eerst geweldig maar toen de zee naderbij kwam en een koude golf ons badje instroomde was de pret snel gedaan. Maar de laatste ochtend toch nog eens proberen en jawel, we hadden een schitterend bad (zonder graafwerk omdat er een paar mensen juist vertrokken). Bleek dat het water te heet was maar geen nood, wij (slimme belgen) vonden ook het koude water, maakten ons bad iets groter (met de schop van de buren) en konden meer dan een uur genieten van dit natuurwonder. En maar zand scheppen om onze bad te beschermen tegen de opkomende zee. Maar onze muur brokkelde toch af dus was het tijd om verder te trekken, naar Coromandel, een stadje uit lang vervlogen tijden, zo leek het toch. We bleven er een nachtje en gingen er s´ochtends naar met een treintje (gebouwd door een pottenbakker die klei nodig had)naar de top van een bergje. Mooie zichten, heel tof voor de kinderen maar ma en pa hadden iets van hmmmm.

En dan naar Auckland. We logeren er op een kleine stadcamping met binnenzwembad. In Auckland moeten we vanalles regelen, ons verbljf in Chili, een doos met spullen vullen om naar huis op te sturen,... Het regent er hard en veel maar het blijft zacht. Auckland is een OKstad maar het zijn vooral de buurten errond die de moeite zijn.

De laatste dag rijden we naar Kare Kare beach (het strand van the piano en crowded house) en jongens jongens jongens (en meisjes natuurlijk) dit is echt het mooiste strand dat we ooit gezien (en zullen zien) hebben. De kliffen in een lichte mist, het zand zwart, mooi spel met de gele duingrassen en het groene mos en dan een meisje van 3 in een oranje regenjas springend, kruipend,......Zo moeilijk te beschrijven maar hier staan we echt naar te kijken met open mond. Jarre klimmend op de hoge duinen, snel naar beneden lopend, tuimelend, een tekening maken met de witte schelpen op het zwarte zand. Ook de kinderen voelen dat dit bijzonder is. Wat zijn we blij dat we hier toch nog naartoe gereden zijn in de regen (die even stopte tijdens onze wandeling om ons dan de laatste 10 min met volle geweld te trakteren op doornatte broeken en regenjassen).

En dan is het tijd om naar een nieuw land en continent te vertrekken.

Na een lange slapeloze vlucht komen we aan in Santiago waar het regent dat het giet. Onmiddellijk merken we dat we in een ander continent zijn. Taxichauffeurs bestormen ons als we uit de luchthaven komen. En de rit naar de stad toont ons een grauwe voorstad. Ons hotel is niet wat we gehoopt hadden, koud (ze zijn nu de verwarming aan het installeren) maar het ligt centraal en het ontbijt is lekker. Santiago zelf geeft een grijze indruk maar met dit weer kan dat moeilijk anders. Onze eerste dag (2de woensdag de 18de) lopen we rond (nogal letterlijk bij het zoeken van een supermercado)om wakker te blijven. En vandaag bezochten we het museum vaoor precolumbiaanse kunst, zeer mooi en het museun voor schone kunsten. We lunchen samen met de chilenen in een zenuwachtig druk restaurant en eten als dessert een ijsje met reuzebollen.

Overmorgen vliegen we terug even verder in de tijd naar Paaseiland.Daar is het naar het schijnt warmer........