san ignacio, iguazu, buenos aires, tenerife

Het was een lange rit van Salta naar Posadas waar we weer een auto huurden. Van Posadas rijden we inmiddellijk door naar San Ignacio, een dorpje waar we de ruines van een oud jezuiten/guarini indianen dorp bezoeken. De jezuiten bouwden hier samen met de indianen een hele gemeenschap van zo een 30 dorpen met het volle respect voor de guarini cultuur. Deze dorpen en hun bewoners werden politiek en economisch te sterk en werden dus belegerd en verdreven door de spaanse bezetter. Nu zijn deze dorpen ruines waarvan die in San Ignacio het best bewaard is gebleven. We genieten er ook van het strandje aan de rivier en babbelen er met een koppel nederlanders die al 4 maanden onderweg zijn met een op maat gemaakte 4WD mobilehome en niet van plan zijn terug te keren naar Nederland. Toffe mensen die eerder al een reis van 2.5 jaar maakten. Na San Ignacio rijden we terug naar Posadas om er de bus naar Iguazu te nemen. Hier blijven we 5 nachten. Logeren doen we eerst in een hostel maar ook hier weer te duur voor wat je krijgt, De 3de dag vinden we een appartementje voor minder geld en we kunnen er zelf koken. Iets wat de buiken apprecieren na een mindere vismaaltijd. De watervallen zijn indrukwekkend. De eerste dag gaan we naar el gargante del diabolo en wandelen over een heel lange brug tussen de mooiste vlinders tot aan de top van de waterval. We worden nat met regenjasjes. De uppertrail is een toffe wandeling langsheen de volledige watervallen. Het is een weekdag en het is druk, zeer druk, iets wat we niet meer gewoon zijn.In het weekend is het rustiger en dat merkten we al eerder, de dagtours zijn hier blijkbaar vooral in de week en minder in het weekend. De 2de dag doen we de lowertrail en worden nog natter. Vooral Yvan en Jarre die een bootrit tot aan en onder de waterval doen. Jarre vond het fantastisch. De 3de dag blijven we thuis vanwege buikperikelen. Maar dag 4 trekken we naar de Braziliaanse kant van de watervallen, veel bussen en aanschuiven aan douanes maar onze braziliestempel staat nu ook in ons paspoort en het zicht op de watervallen is vanaf hier ook heel mooi.

Van Iguazu vliegen we naar Buenos Aires en hier hebben we onze accomodatie al geboekt. Casa Vaiven is een mooie loft met 5 kamers. Wij logeren er in het appartementje en de kinderen vinden de gemeenschappelijke ruimte ook fantastisch, die is groot genoeg om voluit te lopen en rond te crossen. We komen aan op een zondag en dan is in San Telmo, de wijk van het hotelletje, altijd markt en wat voor 1. Het is er heerlijk rondlopen en we worden er getracteerd op een prachtige tangoshow. Wij genieten van de muziek, de dans en de heerlijke sfeer op de plaza. We verschieten wel van de prizen in de restaurants, zo duur zijn we niet meer gewoon (en dan is het nog een stuk goedkoper dan in Belgie). De volgende dag zitten we veel op bus 10 en trekken naar het recoleta kerkhof waar Eva Perron begraven ligt. Na een late lunch en spelen op 1 van de vele plazas in BA keren we huiswaarts. Buenos AIres is een drukke stad met veel verkeer, autos en bussen. Vooral deze laatste zorgen voor overlast in de vorm van stank, hier nog geen filters ed maar vieze stinkende uitlaatgassen die zowel in en naast de bus hinderen. Plaza de Mayo, zonder dwaze moeders en de straten errond doen we de volgende dag. De dwaze moeders hebben nu een kantoor/koffiehuis waar ze verder vechten voor de rechten van de mens. De verdwenen zonen blijven actueel.

De nieuwe wijk Puero Madero is tof om te wandelen, hier geen bussen en verkeer maar mooi aangelegde kades naast het water. Veel te dure terrassen en restaurants maar een dessertje in de zon met zicht op water is altijd plezant! We doen ook nog eens San Telmo en vinden het de leukste wijk van BA, gezellige straatjes, leuke winkels, cafes,....

La Boca is heel toeristisch. Het zijn mooie gekleurde huisjes maar je krijgt weinig kans om er naar te kijken. Voortdurend word je aangesproken op een heel dwingende manier door showrestaurant mensen. Zeer vervelend en het maakt de wijk een heel pak minder aantrekkelijk. We zien er ook een dubbelganger van Maradonna en mindere tango. Geef ons dan maar het Maalba, een museum voor hedendaagse Latijns Amerikaanse kunst waar de kinderen verbaasd staan te kijken naar een vis in een speciaal aquarium, een gek krokodillenbeeld dat een mevrouw opeet, een gekke vogel gemaakt van stro, een druppel water waarin druppels water omhoog broebelen enz.... Een tof klein museum, echt de moeite! Ook hier worden we aangesproken over onze taal en krijgen de kinderen heel wat aaien over hun bolleke.

Onze laatste dag flaneren we op Florida, de grote winkelstraat, gaan we tenedor libreën (jawel het is nu ook een ww) en spelen de kinderen in verschillende kinderwinkels van het shoppingcentre midden in de stad. En dan is het tijd om in te pakken voor de grote oversteek naar Europa. Het is nu echt bijna gedaan. Iberia is op tijd en onze bagage arriveert maar kwa vliegtuigen en comfort is het niet zo geweldig. Tenerife is warm en dat vinden we zalig. We huren er een auto en rijden onmiddelijk naar de hoofdstad waar we een hotel voor 1 nacht vinden. Santa Cruz is niet de mooiste stad maar er is een heel toffe sfeer en een prachtig aangelegd park met minilagune en fijne speeltuin. Hier zijn er vooral spaanse toeristen en dus geen massatoerisme. Dat merken we ook in San Andres een dorpje iets verder aan playa Teresitas. We zouden er graag logeren maar er is gewoon niks. Via de mensen van een klein boekingskantoortje vinden we iets in de buurt van Los Realejos. Een casa in een finca met zicht op zee, zwembad en gebruik van groenten en fruit tuin, voor ons een klein paradijsje. Het is hier wel meer bebouwd maar bijna geen hoogbouw. Het is hier voor ons alleen strand, zee, zwembad en niks anders. We gaan nog wel naar de Teide die we soms zien maar soms ook niet. Er willen hier wel eens wolken voorbijschuiven.

En binnen een paar dagen zijn we terug thuis. Raar en met zeer gemengde gevoelens. Natuurlijk willen we terug naar huis maar de afgelopen 5 maanden waren zeer bijzonder. Het reizen op zich, het leven volgens de eigen klok maar vooral het met ons 4en genieten van dit alles is iets wat we altijd met ons mee zullen dragen. En als we dus al eens met ons hoofd in de wolken lopen dan zitten we waarschijnlijk weer even in Parry Beach, of bij de walvissen in Kaikoura, of in het sneeuwlandschap van Torres del Paine, of in de bergen rond Salta, of, of, of,..........

3 opmerkingen:

Anoniem zei

hallo Yvan en familie,
We zijn pas terug uit Thailand en vinden het hier zo koud.De zon komt er af en toe eens door in Belgie maar toch geen echt vakantieweer.Voor jullie zal het inderdaad ook aftellen zijn.
Maak er nog het beste van en geniet.
Tot binnenkort,
Gary en Myriam

claire zei

Welkom thuis terug!!!
Misschien komt de zon ook wel piepen bij jullie thuiskomst! We waren niet direct verwend, dat zal je nog vaak mogen horen. Maar kom, zo koud als jullie het soms hadden was het nu ook wel niet.

Een goeie start opnieuw!

lieve groetjes

dirk en claire

claire zei

En GENIET NOG LANG NA..................

was ik daarnet vergeten...